Altijd al willen weten hoe een zeeschildpad haar weg terugvindt?
Zeeschildpadden zijn de wereldeizigers van onze oceanen. Ze doorkruisen continenten, keren terug naar hun geboorteplek om zich voort te planten en leven soms langer dan wij ooit zullen doen. Maar hoe krachtig en wijs ze ook lijken, ze zijn kwetsbaar. En juist daarom verdienen ze onze aandacht én bescherming.
Oude zielen van de oceaan
Er zijn zeven soorten zeeschildpadden, en ze zijn allemaal indrukwekkend – van de supersnelle zwemmer tot de reusachtige lederschildpad van wel 2,40 meter lang. Sommige schildpadden kunnen meer dan 150 jaar oud worden en leggen in één nacht honderden eieren. Toch is het een harde wereld: slechts 1 op de 1.000 jonge schildpadjes haalt de volwassen leeftijd. De rest wordt opgegeten door roofdieren of sterft door menselijke invloeden, nog voor ze de zee goed en wel bereikt hebben.
Grasmaaiers met impact
Groene zeeschildpadden spelen een sleutelrol in het ecosysteem. Door te grazen houden ze zeegrasvelden kort, wat niet alleen goed is voor het gras, maar ook voor de hele zeebodem. Zeegras helpt zand vast te houden en beschermt kustlijnen tegen erosie en stormen. Zeeschildpadden zijn dus niet alleen mooi om te zien, maar ook onmisbaar voor het in balans houden van de oceaan.
Bedreigingen
Toenemend toerisme, klimaatverandering en plasticvervuiling maken het zeeschildpadden lastig. Eieren worden geroofd als delicatesse, stranden raken te druk om veilig te kunnen nestelen, en schildpadden raken verstrikt in visnetten of slikken plastic in. Zelfs de temperatuur van het zand (beïnvloed door opwarming) bepaalt het geslacht van de jongen. Te warm? Dan worden er vooral vrouwtjes geboren, wat het voortbestaan van de soort in gevaar brengt. En toch, ondanks alles, keren vrouwelijke schildpadden na tientallen jaren terug naar hun geboorteplek om daar zelf hun eieren te leggen. Liefde en instinct, sterker dan de stroming.